زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

ادات زجر





ادات زجر، ادات بیانگر بازداشتن و جلوگیری کردن را می‌گویند.


۱ - تعریف



«کلا» از ادوات منع و زجر است. «کلا» نزد ثعلب ، مرکب از «کاف» تشبیه و «لا» ی نفی جنس است که برای تقویت معنا و نیز برای رفع توهم دو جزء بودن، تشدید گرفته است.
سیبویه و بیشتر نحوی‌ها می‌گویند «کلا» حرفی است که معنای آن بازداشتن و دورکردن است.
بعضی گفته‌اند این معنا در آن استمرار ندارد، و معانی دیگری از جمله «افتتاح کلام»، «حقا»، « الا استفتاحیه »، حرف جواب به معنای «‌ای» و «نعم» برای آن گفته‌اند.
[۲] کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص (۱۳۹-۱۴۱).


۲ - پانویس


 
۱. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۲، ص (۲۶۱-۲۶۳).    
۲. کمالی دزفولی، علی، ۱۲۹۲ -، قرآن ثقل اکبر، ص (۱۳۹-۱۴۱).


۳ - منبع



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «ادات زجر».    

رده‌های این صفحه : ادات قرآن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.